Doorgaan naar hoofdcontent

De moskeemannetjes

Angst voor de islam.






Op een zaterdagochtend als vandaag, wanneer er even geen verplichtingen zijn vanwege voetbal verdiep ik me graag in onderwerpen die voor mij relatief onbekend zijn. Via de site van NPO uitzending gemist kwam ik uit bij een documentaire genaamd; " De moskeemannetjes ". De titel wekte mijn interesse waardoor ik besloot te gaan kijken. Een programmamaker van de publieke omroep heeft zich een tijdlang gemengd in een gemeenschap rondom een moskee in Roosendaal. Zowel de islamitische inwoners als de Hollandse inwoners van het Brabantse stadje werden aan het woord gelaten, met als doel in beeld te brengen hoe er over elkaar werd gedacht. Kaaskoppen versus Moskeemannetjes. De opening van de documentaire deed me op z'n zachtst gezegd verbazen. Een stel van rond de 70 jaar, zittend in hun huis gaf hun mening over de komst van een moskee in de achtertuin. Lang hadden ze geprobeerd via verschillende procedures de bouw tegen te gaan. Argument? Waardevermindering van hun huis! 

Hoe is het mogelijk dat anno 2017 een huis in ons kikkerlandje minder waard wordt door de komst van een moskee!? Als je hier goed over nadenkt is dit toch eigenlijk te gek voor woorden. Waarom heeft de gemiddelde Nederlander zo'n slecht beeld over een geloof genaamd Islam? Voor veel mensen is het een totaal onbekend geloof wat in een zeer slecht daglicht wordt gezet door een aantal idioten die met als aftap de wedstrijd tegen het westen zijn begonnen door 2 vliegtuigen in het World Trade center te boren. Door deze gebeurtenis zagen geradicaliseerde moslims dat het relatief eenvoudig was om met een aanslag in een menigte mensen de stuipen op het lijf te jagen. Na het World Trade center volgden Madrid, Parijs, Nice enzovoort. Iedere aanslag werd vervolgens gelijk opgeëist door Al Qaida of IS. Door de lone wolfs is het wind op de molen voor deze moslimfundamentalistische organisaties. Een aanslag opeisen is zeer eenvoudig, de daders kunnen dit nooit ontkrachten noch bevestigen na de gebeurtenis. Mede door deze gruwelijkheden worden complete groepen buiten gesloten in ons land uit pure angst door de uitgelichte aanslagen in Europa. Iedere burger met een anders dan standaard uiterlijk, bijvoorbeeld man met baard of vrouw met hoofddoek wordt met argusogen bekeken en het liefst gemeden.

Mensen word wakker! Deze aanslagplegers zijn eenlingen die gehersenspoeld zijn door gebeurtenissen in eigen land. Hoe zou jij naar het Westen kijken als je bent opgegroeid in Raqqa of Mosul waar je dagelijks de bommen om de oren vliegen. Hoe zij jij naar het Westen kijken als je 8 jaar lang met je ouders in een kelder hebt geleefd uit angst voor bommen? Hoe zou jij naar het Westen kijken als je op een dag uit de kelder stapt en je broertje, zusje, pap of mam als een schilderij aan de muur ziet hangen, deze keer dodelijk getroffen? Wanneer je zo bent opgegroeid is het onmogelijk te geloven dat er nog mensen op de wereld zijn die het wel goed met je voor hebben. Als het al lukt te ontkomen aan de conflictgebieden ben je getraumatiseerd voor het leven. Midden in de nacht rechtop in je bed zitten, kletsnat van het zweet omdat je de vreselijke beelden weer voorbij zag komen in een boze droom. Juist dit zijn de mensen die hun eigen leven willen opeisen uit naam van Allah en zorgen er voor dat alle moslims weg worden gezet als gevaarlijke fundamentalisten. Laat deze gebeurtenissen alsjeblieft niet lijdend zijn voor jouw kijk op de wereld en geef ieder individu een gelijke kans. Pas als het tegendeel is bewezen mag je oordelen. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Je bent oké

Sinds anderhalf jaar ben ik jeugdtrainer in het voetbal. Vorig seizoen trainde ik jongens van 11 en 12 jaar, dit seizoen pubers van 13 t/m 15 jaar. Laten we zeggen dat het dit seizoen een divers elftal is in heel veel opzichten. Juist dat maakt het ook ontzettend leuk en uitdagend, wekelijks moet je weer een weg vinden om bij de jongens de juiste snaar te raken zodat ze gemotiveerd blijven. Vorig seizoen ging dat uitstekend maar bij de leeftijdscategorie die ik nu train ligt dat toch net even anders. De basisschool is verruild voor de middelbare school, Playmobiel ligt op zolder om zodoende meer tijd door te kunnen brengen met de meiden. Kortom er gebeurt nogal wat, zowel mentaal als lichamelijk in deze fase van het leven, dit vraagt empathie, een luisterend oor maar ook duidelijke kaders. Twee weken terug liep ik na de training met een jongen het veld af richting de kleedkamers. Het begin van het seizoen had hij het nogal lastig, hij had vooral moeite met luisteren en opdrachten uit...

Pupillenvoetbal op de schop

Nieuwe wedstrijdvormen Dit seizoen is het eerste seizoen dat ik actief ben als jeugdtrainer, dit zal ook gelijk het laatste seizoen zijn met de traditionele indeling voor de jeugd. Waar het vroeger F tm A junioren waren is het inmiddels al JO 9 ( voorheen F junioren ) tm JO 19 ( voorheen A junioren ). Vanaf volgend seizoen gaat dat nogmaals veranderen, vanaf dan krijgt ieder levensjaar, vanaf hun 5de tot de12de een aparte wedstrijdvorm. Daar waar de "specialisten" van de KNVB lyrisch zijn ben ik vooral sceptisch. Volgens het nieuwe model krijgen kinderen volgens de werkgroep meer balbezit en kunnen zo vaker scoren De allerkleinsten, jeugd onder de 6 jaar beginnen met een spelvorm van 2 tegen 2. Hebben ze er wel over nagedacht wat er gebeurt als topspeler van team A tegen Pietertje van team B speelt in deze vorm? Pietertje krijgt helemaal geen balbezit en binnen 10 minuten 15 doelpunten om de oren. Gevolg; Pietertje zit binnen de kortste keren huilend aan de zijlijn e...

Een vriend.

Afgelopen week was ik bij m'n grootmoeder, werkelijk een prachtig mens. Op het moment van schrijven is ze 86 jaar. Ondanks haar respectabele leeftijd is ze scherp van geest, rookt nog iedere dag een paar saffies en nuttigt 2 borrels per dag. Niet meer en niet minder, één tussen de middag en één na de koffie 's avonds. Voor een paar jaar terug kwam ik bij haar, en het eerste wat ze me vroeg was of ik een joint voor haar wou halen. Een joint!! Had ze de avond ervoor gezien in het programma Spuiten en Slikken. Leek haar ook wel wat, mij niet. Dit was dan ook gelijk de eerste en de laatste keer dat ik niet deed wat ze me vroeg. Als grootvader nog geleefd had was één blik genoeg geweest om haar zelf te doen twijfelen of ze nog wel goed bij haar hoofd was, waardoor het feest al eerder zou zijn afgeblazen. Helaas leeft grootvader niet meer. Toch was het wel typerend voor haar, ze komt van oorsprong uit een reizigersfamilie, ze staat overal voor open en alles is bespreekbaar. Toen ...