Sinds anderhalf jaar ben ik jeugdtrainer in het voetbal. Vorig seizoen trainde ik jongens van 11 en 12 jaar, dit seizoen pubers van 13 t/m 15 jaar. Laten we zeggen dat het dit seizoen een divers elftal is in heel veel opzichten. Juist dat maakt het ook ontzettend leuk en uitdagend, wekelijks moet je weer een weg vinden om bij de jongens de juiste snaar te raken zodat ze gemotiveerd blijven. Vorig seizoen ging dat uitstekend maar bij de leeftijdscategorie die ik nu train ligt dat toch net even anders. De basisschool is verruild voor de middelbare school, Playmobiel ligt op zolder om zodoende meer tijd door te kunnen brengen met de meiden. Kortom er gebeurt nogal wat, zowel mentaal als lichamelijk in deze fase van het leven, dit vraagt empathie, een luisterend oor maar ook duidelijke kaders. Twee weken terug liep ik na de training met een jongen het veld af richting de kleedkamers. Het begin van het seizoen had hij het nogal lastig, hij had vooral moeite met luisteren en opdrachten uit
Afgelopen week was ik bij m'n grootmoeder, werkelijk een prachtig mens. Op het moment van schrijven is ze 86 jaar. Ondanks haar respectabele leeftijd is ze scherp van geest, rookt nog iedere dag een paar saffies en nuttigt 2 borrels per dag. Niet meer en niet minder, één tussen de middag en één na de koffie 's avonds. Voor een paar jaar terug kwam ik bij haar, en het eerste wat ze me vroeg was of ik een joint voor haar wou halen. Een joint!! Had ze de avond ervoor gezien in het programma Spuiten en Slikken. Leek haar ook wel wat, mij niet. Dit was dan ook gelijk de eerste en de laatste keer dat ik niet deed wat ze me vroeg. Als grootvader nog geleefd had was één blik genoeg geweest om haar zelf te doen twijfelen of ze nog wel goed bij haar hoofd was, waardoor het feest al eerder zou zijn afgeblazen. Helaas leeft grootvader niet meer. Toch was het wel typerend voor haar, ze komt van oorsprong uit een reizigersfamilie, ze staat overal voor open en alles is bespreekbaar. Toen